رفتیم سراغ چشمه آب معدنی .ولی دو آبشار باقیمانده دو برنامه جدا می خوان.با وجود اینکه متاسفانه درصد زیادی از طبیعت توسط انسان تخریب شده و خیلی از جاها محلی ها و عشایر از ییلاقات و چراگاهها به طور نامناسب استفاده کردن.شاید بشه هنوز امیدوار بود جاهایی بکر مونده و ییلاق هنوز زنده است!!!
ییلاق هنوز زنده است!!!
اولین خصوصیت پودلها ظاهر پشمالو وموهای فرفریشان است که توجه هر فردی را به خود جلب میکند. پودلها سگهایی به شدت باهوش هستند! به حدی که هوش و استعداد آنها با انسان مقایسه میشود. آنها قادرند عادات رفتاری و منش صاحبانشان را بدون آموزش فرا میگیرند و رفتار خود را با آن تطبیق دهند.
آنها بسیار مهربان، وفادار و به شدت عاطفی و حساس هستند. پودلها یک سگ تمام عیار برای خانه و خانواده هستند به طوری که میتوانند در هر جایی همراه و یاور شما باشند و از شما محافظت کنند.
به نظر میرسد پودل نژادی آلمانی باشد هر چند این نژاد، سگ ملی کشور فرانسه است. به طور دقیق مشخص نیست نژاد پودل از ترکیب چه والدینی به وجود آمده، اما اعتقاد بر این است که منشا و خاستگاه والدینشان، از قاره اروپا بوده است.
پودلها ابتدا سگهای شکارچی بودند و با شیرجه زدن در آب، به شکار پرندگان آبی میپرداختند. نام پودل، Poodeln ، به معنای چلپ چلوپ در آب یا آب پاشی به اطراف میباشد و از علاقهی این حیوان نسبت به آب و شکارهای آبی منشا گرفته است.
توی پودل
نوشتن در مورد طبیعت و سفر و حتی فکر کردن بهشون به آدم انرژی میده.آخرین سفر امسالمون ده مهر ماه بود.روزای پاییزی که هوا ی خیلی از جاهای کشور بارونی بود.با این حال تصمیم گرفتیم بریم سمت غرب استان گیلان.جایی که شنیدن اسمش و فکر کردن بهش الان برام دلتنگی میاره.روز پنج شنبه ده مهرحدود دو بعدظهر به سمت اسالم به راه افتادیم.قزوین رو به سمت رشت که پیچیدیم آسمون ابری تر بود.نزدیک منجیل که شدیم ابرها از بالای کوه ها به سمت شرق حرکت می کردند و ارمغان بارون رو برای تهران می بردند و بوی ییلاقات رستم آباد و شهرستان های غربی گیلان رو برای ما داشتند.دلتنگیمونو بهشون گفتیم و یه کمی ابراز احساسات کردیم.به سمت اسالم حرکت کردیم.مسیر جنگلی گیسوم به سمت ساحل مارو با یه بارون درست حسابی پذیرایی کرد.
خونه روستایی!!!
ما و همسفری و طبیعت
قبل از این که گزارش سفر عید رو بنویسم ، گزارش سفر تعطیلات اردیبهشت (به مناسبت روز پدر) روتصمیم گرفتم بنویسم. گزارش سفر عید زمان بیشتری می بره.ماه اردیبهشت همونطور که از اسمش پیدا هست.طبیعت زیباست و زیباترین روزهای خودش رو داره.همیشه به این فکر میکنم چی می شد اردیبهشت رو کلا تعطیل بودیم و زمانمون رو در طبیعت می گذروندیم.بلاخره این تعطیلات فرصتی شد تا یکی از برنامه هایی رو که خیلی دوست داشتم بریم رو اجراکنیم.صبح روز پنج شنبه ساعت شش صبح از تهران راه افتادیم.وارد اتوبان قزوین شدیم و بعد وارد جاده ای شدیم که به دل دامنه های البرز مرکزی می رفت.حدود ساعت 9:05 وارد جاده فوق شدیم.هر چی جاده رو جلو تر می رفتیم طبیعت بیشتر خود نمایی می کرد و زیباتر می شد.در کنار باغی که درختانی از قبیل آلو،آلوچه،فندق و...داشت و روبرومون هم کوه که دامنه اش سبز و یه جاهایی به علت جنس آهکی سفید بود خودنمایی می کرد.صبحانه رو با صدای پرنده ها و نسیم خنک خوردیم و یه نیم ساعتی هم خوابیدیم.بعدش وسایلمون ور جمع کردیم و مسیرمون رو ادامه دادیم.
قاب طبیعت ...
دامنه های سر سبز و وجود گل های زرد و گاهی هم بابونه و تک درختها و گونها چشمانمان رو نوازش می کرد.جاهایی از مسیر یاد مسیر بانه به سردشت افتادم.تک درختانی در دامنه ی سبز به فواصل منظم که جنگل تنک سردشت رو به یادمون می انداخت. و جایی از مسیر بیشه زار و هم آوایی درختان صنوبر و... گل های سبز و چمن های سبز مسیر چالدران به آواجیق رو به ذهنمون می آورد.
سلام شقایق ...